ماه رجب

یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ، وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ کُلِّ شَرٍّ، یا مَنْ یُعْطِى الْکَثیرَ   

 بِالْقَلیلِ، یا مَنْ یُعْطى‏ مَنْ سَئَلَهُ، یا مَنْ یُعْطى‏ مَنْ لَمْ یَسْئَلْهُ وَ مَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ‏   

 تَحَنُّناً مِنْهُ وَ رَحْمَةً، اَعْطِنى‏ بِمَسْئَلَتى‏ اِیَّاکَ، جَمیعَ خَیْرِ الدُّنْیا وَ جَمیعَ خَیْرِ   

 الْأخِرَةِ، وَ اصْرِفْ عَنّى‏ بِمَسْئَلَتى‏ اِیّاکَ جَمیعَ شَرِّ الدُّنْیا، وَ شَرِّ الْأخِرَةِ، فَاِنَّهُ‏   

 غَیْرُ مَنْقُوصٍ مااَعْطَیْتَ، وَ زِدْنى‏ مِنْ فَضْلِکَ یا کَریمُ      

 راوى می‏گوید: پس گرفت حضرت امام صادق علیه السلام محاسن شریف‏ خود را با انگشتان دست چپ خود و خواند این‏ دعا را به حال التجا و تضرّع به حرکت دادن انگشت سبّابه دست راست. و بعد گفت:   

 یاذَا الْجَلالِ ‏وَ الْاِکْرامِ، یا ذَاالنَّعْمآءِ وَ الْجُودِ، یا ذَا الْمَنِّ وَ الطَّوْلِ، حَرِّمْ شَیْبَتى‏ عَلَى النَّارِ،        

ترجمه :‏   

اى که براى هر خیرى به او امید دارم و از خشمش در هر شرى ایمنى جویم. اى که مى‏دهد (عطاى) بسیار   در برابر (طاعت) اندک اى که عطا کنى به هرکه از تو خواهد! اى که عطا کنى به کسى که از تو نخواهد و  نه تو را بشناسد از روى نعمت بخشى و مهرورزى! عطا کن به من به خاطر درخواستى که از تو کردم همه خوبى دنیا و همه خوبى و خیر   آخرت را و بگردان از من به خاطر همان درخواستى که از تو کردم همه شر دنیا و شر آخرت را زیرا  آنچه تو دهى چیزى کم ندارد (یا کم نیاید) و بیفزا بر من از فضلت اى بزرگوار

راوى می‏گوید: پس گرفت حضرت امام صادق علیه السلام محاسن شریف‏ خود را با انگشتان دست چپ خود و خواند این‏ دعا را به حال التجا و تضرّع به حرکت دادن انگشت سبّابه دست راست. و بعد گفت:   

اى صاحب جلالت و بزرگوارى اى صاحب نعمت و جود اى صاحب بخشش و عطا حرام کن محاسنم را بر آتش دوزخ‏